К юбилею белорусского поэта

Шчасце паэта.
Есць такое паверье у народзе:
Хто купальскаю цемнаю ноччу
У бары кветку-папараць знойдзе, –
Шчасце убачыць на уласныя вочы.I заручыцца з iм назауседы,
Стане самы багаты на свеце…
З тою кветкай чароунаю употай
Хто не марыу сустрэцца?!
Ды яна прыкрывалася лiсцем
I хавалася у мораку ночы…
Пэуна, толькi Купалу калiсьцi
З ей сустрэцца удалося аднойчы.
I яна не брыльянтау багацце,
Не харомы,
Што узнеслi б над светам,
Падарыла вялiкае шчасце –
Людзям песнi складаць,
Быць паэтам.
I душа заспявала прадвеснем,
Песня кожнаму у сэрца запала.
Неумiручая гэтая песня,
Як i сам неумiручы КУПАЛА!
Янку Купалу называют солнцем белорусской поэзии. Бессмертный образ народного поэта увековечен сегодня в драматургии и прозе, в стихах и песнях.